مواد شوينده مناسب براي شستشوي فرش

در شستشوي فرش ها از مواد گوناگوني به كارگيري مي‌شود. قاليشويي خوب در مشهد مهمترين موادي كه براي شستشوي فرش به عمل مي‌روند مشمول نكات زير ميباشد:
آب
مهم‌ترين ماده اي كه در شستشوي قالي به شغل مي رود آب ميباشد. اگر كه آب وجود نداشته باشد شستشو به هيج وجه قابليت پذير نيست. صابون خانگي ها در هنگام شستشوي فرش به موقعيت نمك نا محلول كلسيم و منيزيم در مي‌آيند و اين فرمان سبب مي گردد تا اقتدار شويندگي آن كاهش مي‌يابد و تنها به وسيله رنج مطلوب آب ميباشد كه خواهيم توانست فرايند شستشوي فرش را تسهيل بخشيم. براي شستن منسوجات معمولا از آب با رنج كمتر از ۷ استعمال مي‌گردد.
ماده هاي شوينده
مواد شوينده يك كدام از مهمترين پارامترهاي شستشو فرش ميباشد. ماده هاي شوينده قالي مي بايست دارنده قابليت و امكان انحلال بالا باشند چون در‌حالتي كه فاقد اين خواص باشند در هنگام شستشوي فرش، به لا به لاي آن نفوذ كرده و سبب ساز پوسيدگي فرش ميشوند. بيشتر ماده هاي شوينده قالي خواص قليايي دارا‌هستند ولي عالي ميباشد از ماده هاي شوينده اي مصرف شود كه خواص اسيدي و بازي آنان متعادل بوده و خنثي باشند.
مواد قليايي
اين مواد در غلظت، دما و مجال زياد وارد عكس العمل هاي شيميايي مي گردند كه‌اين قضيه سبب زخم وصال به بافت فرش ميگردد. غلظت و دماي مواد قليايي كه براي شستشوي فرش به كار گيري ميشود بايستي به صورت آراسته در دست گرفتن گردد. از مهمترين مواد قليايي كه به خواسته شستشوي فرش گزينه استعمال قرار مي‌گيرد فايده سوزآور ميباشد. اين ماده قادر است سبب رنگ پريدگي الياف رنگي فرش خواهد شد. سازمان ملي استاندار كشور ايران به كارگيري از مواد قليايي مثل سديم بيكربنات را ممنوع نموده است.
مواد احيا كننده
در فرايند رنگ بري فرش از مواد احياكننده به كار گيري مي گردد. يكي‌از مرسوم ترين اين مواد، هيدرو سولفيت سديم ميباشد. اين ماده سبب ساز مي گردد تا الياف پشمي فرش معدود رنگ گرديده و لينك دي سولفيدي آن از في مابين برود. اين عكس العمل شيميايي در دور و بر قليايي ارتقا مي‌يابد و موجب ارتقا تخريب ليف مي شود. به همين انگيزه در هنگام به كارگيري از مواد احياكننده در شستشوي قالي مي بايست از اسيد استيك به خواسته خنثي نمودن اطراف استعمال شود و يااينكه برهه زماني فرصت آبكشي فرش را ارتقا بخشيد تا اين ماده بطور بدون نقص از الياف فرش بيرون خواهد شد.